Ερμιόνη Μπρίγκου. Η κυρά της Χειμάρας
Μορφές θρυλικές και ανεπανάληπτες… Μόνον σχετικές φράσεις μπορούν να προσεγγίσουν στο ελάχιστο τις γυναίκες του Μετώπου του 1940. Ιδιαιτέρως τις Ηπειρώτισσες οι οποίες τα βάλανε με τα στοιχειά του βαρύ χειμωνιάτικου Οκτώβρη του ’40.
Μια ζώσα μορφή εκείνων των γενναίων γυναικών, συνεχίζει την ιερή παρακαταθήκη του αγώνα στη Χειμάρρα της Βορείου Ηπείρου. Ή «Κυρά της Χειμάρρας», η κυρία Ερμιόνη Μπρίγκου.
Έζησε την άδικη εισβολή των Ιταλών στη Βόρειο Ήπειρο και την άθλια κάθοδό τους προς τη σημερινή Ελλάδα. Κι όμως, η λιονταρίσια καρδιά του πατέρα και των συγγενών της, της έδινε κουράγιο στα δύσκολα χρόνια της εξορίας και της απομόνωσης.
Το σπίτι τους στο Λιβάδι της Χειμάρρας, αποτέλεσε κέντρο περίθαλψης και προστασίας πολλών Ελλήνων φαντάρων και τόπο αιώνιας ανάπαυσης για έξι Έλληνες πεσόντες στη μάχη του Σκουταρά, όπου και άφησαν την τελευταία τους πνοή.Το Μνημείο που έχει στηθεί εκεί για να θυμίζει τον ένδοξο θάνατο τους έχει χαραγμένα τα ονόματα τους με τους τόπους καταγωγής τους: Παναγιώτης Αλογογιάννης, Καμάρι 1917. Ανδρέας Προβατάς, Κέρκυρα. Ματθαίος Λαγός, Δημήτρης Σέλας, Κοντόσταυλο Κορινθίας, Νικόλαος Κτημαδάκης, Ηράκλειο Κρήτης, Κέρκης (Μωραΐτης).
Με αυταπάρνηση και με κίνδυνο τη ζωή τους, η 9χρονη τότε Ερμιόνη, μοναχοκόρη του Ιωάννη, πάσχιζε με την αγνή παιδική της δύναμη, να βοηθά τον αγώνα των Ελλήνων. Στο σπίτι της τους φρόντισαν, τους καθάρισαν, τους έπλεναν τα λιγοστά τους ρούχα και τους έκρυβαν από τον εχθρό.
Η ίδια αναφέρει πως οι Έλληνες στρατιώτες, ένοιωσαν πως ήρθαν να τους ελευθερώσουν από τη σκλαβιά, γι αυτό και η χαρά τους ήταν διπλή.Θυμάται με νοσταλγία και δάκρυα τους δικούς της, να θάβουν νύχτα τα αδίκως σκοτωμένα παλληκάρια. Τα έκρυψαν για να μην τα βρούνε οι αλβανικές αρχές και τα πετάξουν να τα φάνε τα άγρια θηρία.
Ενώ ο πατέρας της πλήρωσε με φυλάκιση και κακουχίες την έμπρακτη στήριξή τους στο Έθνος. Του έσφιξαν τα χέρια με στρατιωτικό αγκαθωτό σύρμα και του ζητούσαν να αποκαλύψει τον τόπο της ταφής τους. Κι όμως εκείνος, όχι μόνον δεν ενέδωσε, αλλά και όρκισε την μικρή Ερμιόνη να μην πει πουθενά γι’ αυτό το θέμα.
Τα χρόνια πέρασαν κι εκείνη συνεχίζει απτόητη να ανάβει το καντήλι των ηρώων. Μια μεγάλη Ελληνίδα, που αφιέρωσε και αφιερώνει κάθε μέρα όλη της τη ζωή στον Ελληνισμό!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου